কবানে কথাটি

কাঁইটীয়া মৰুময় পথত মোক
অকলে এৰি থৈ
আতৰত ৰৈ চাই আছা ৰং
তুমি মোৰ অৱস্থা দেখি
জুৰকৈ হাঁহিছা
হাঁহা যিমান পাৰা
বেদনাৰ জুইকুৰা মোৰ হিয়াত
দপদপাই জ্বলিছে
মাঘৰ বিহুৰ মেজি জ্বলা দৰে
কাঁইটিয়া বাটেৰে মই যাব পৰা
নাই আগুৱাই
কিয়,তুমি মোক এনে কৰিলা
মই বুজিব পৰা নাই
নাজানো মোৰ কিয়
এনে হল
তুমি কবানে কথাটো
কিয় ভংগ কৰিলা প্ৰতিশ্ৰুতি ???
✍✍✍✍✍ নিকু বৰুৱা