সপোনত বাস্তৱত

ব্ৰিটিছ আছিল খেদি দিলো

ধুনীয়া দেখি তাইক পলুৱাই নিলো৷

নিজকে ভাৱে ঝাণ্সীৰ ৰাণী

মোৰ চকুত চকুপানী৷

প্ৰথম কেইদিনমান মৰম দিলে

আজি ৰাতিপুৱাই ঘটং দিলে৷

লগৰ বোৰক দেখুৱাব নোৱাৰো মুখ

তাইক নিয়াৰ পৰাই বহু দুখ!

ধুনীয়া দেখি নিলো হৰণ কৰি 

এতিয়া কথাই কথাই ভাঙে ভৰি৷

কৰিব লাগে মই ঘৰৰ কাম

মাজে মাজে পাহৰো নিজৰেই নাম!

তাইক লাগে দামী শাৰী

বুজা নাছিলো তাই চলনাময়ী নাৰী৷

ভাবিলো তাইৰ বিপক্ষে আন্দোলন কৰিম

লগৰ দুটামানক মাতি অনশন কৰিম৷

তাই আহিল কালী মা হৈ

তই এইবোৰ কি কৰিছ’ ঐ?

ভয়ে ভয়ে জপিয়াই দিলো

তেতিয়াই আচল কথাটো গম পালো

সকলো ঘটিছিল সপোনত

বিয়া পতা নাই বাস্তৱত!😊

এটি স্বপ্ন এটা সাধুকথা

সেইদিন মোৰ এটি স্বপ্ন

আইতাৰ মুখৰ এটি সাধুকথা

যাত্ৰী মই কণ্টকময় পথৰ

সেইদিনা আশাই বাট দেখুৱাইছিল

আৰু আজি ভাঙি গল বালিঘক!

ফুল হালিজালি আছিল বতাহত

সুগন্ধই সকলোৰে মন হৰণ কৰিছিল

কাইটীয়া গছৰ ফুল হল এতিয়া৷

খাল,নৰ্দমাক নদী বুলি মই ভুল কৰিছিলোঁ

সেইদিন মোৰ এটি স্বপ্ন৷

নামিছিল তেতিয়া দুধাৰি শীতল চকুলো

ভাবি ভাল লাগিছিল আজিৰ কথা

সকলো বুজিব খুজিছিলোঁ সপোনৰ মাজেৰে৷

চোৱা ফুটপাথৰ এজন ভিক্ষাৰীক

তেওঁৰ একো নাই হাতত

ভবা কথাবোৰত খেলিমেলি লগাই কিহে

আজি দেখা পাওঁ চিনাকিজনৰ অচিনাকি চাৱনি!

মোৰ কোঠা কাঁইটেৰে শুৱনি

চক্ খাই যাওঁ মই

হিয়াত সপোন ফুলাৰ সেইদিনাৰ কথা ভাবি!

নভবাবোৰ কিয় হয় বাৰু

বিস্মৃতি মোৰ লগৰী হোৱা হলে!

মই অনুৰোধ কৰো

নয়ন তুমি দুনাই স্বপ্ন নেদেখিবা

পুৰণি পাতত মচি যোৱা এটি ছবি

ইমান আন্ধাৰ পোহৰৰ মাথো চকামকা

অন্তৰত এটি শব্দ দুৰু দুৰু

ৰক্তত জুবুৰিয়াই দিলো হাত

সেইদিন মোৰ মাথোঁ এটি স্বপ্ন

আইতাৰ মুখৰ এটি সাধুকথা

১২/০৮/২০০৯

প্ৰেমত নপৰা ছোৱালীজনী

প্ৰেমত নপৰা ছোৱালীজনীয়ে জানেনে

মৰমৰ সংজ্ঞা কাৰোবাৰ হিয়াৰ ঠিকনা

বুজি পাইনে চাগৈ অভিমানবোৰ

আৰু অনুভৱ কৰিব পাৰেনে

প্ৰেমৰ তৃপ্তি-অতৃপ্তিৰ সুবাস৷

তাই হয়তো মৰুভূমিত

মৰিচীকা দেখা নাই

সজায়নে নাই হিয়াত আশাৰ বালিঘৰ!

তাই তন্ময় হৈ থাকেনে

শকুন্তলাৰ দৰে ভাবুক হৈ?

প্ৰেমৰ নামত হা-হুমুনিয়াহ কঢ়া নাই

আমনি লাগেনে কাৰোবাৰ অপেক্ষাত ৰৈ!

তাই মাজৰাতি সাৰপাই নে চাগৈ

কেতিয়াবা ডুব যায়নে চাগৈ অজান অনুভূতিত!

কাকো জানো তাইৰ ভাল নালাগে

কবলৈ মন নাযায়নে

মনৰ মিঠা লগা কথাবোৰ

হিয়াই নিবিচাৰেনে এজন প্ৰিয় মানুহ?

দুচকুৱে দেখেনে সপোন

প্ৰেমত নপৰা ছোৱালীজনীয়ে?

ভাবেনে কেতিয়াবা তাজমহল বিষয়ে

অথবা জুলিয়েট,পাৰু,আনাৰকলিৰ

লেইলাৰ কথা!

২৮/০৫/২০১০

ঈশ্বৰ

ঈশ্বৰ হল প্ৰেমৰ প্ৰতীক

ঈশ্বৰেই জগতৰ সকলোবোৰ,

সদায় কৰা ঈশ্বৰক প্ৰাৰ্থনা

দুখ বেদনা হব মষিমূৰ৷

ঈশ্বৰক প্ৰেম ভাৱেৰে

কৰিবা সদায় ভক্তি ,

তেহে পাবা তুমি সদায়

ঈশ্বৰৰ নতুন শক্তি৷

কৰিলে সদায় প্ৰাৰ্থনা

হৃদয়ত আনন্দই আৱৰি ধৰে,

তেওঁহে বুজিব প্ৰাৰ্থনাৰ মূল

যি সদায় ঈশ্বৰক চিন্তা কৰে৷

হৃদয়ৰ আনন্দৰ ভাগ তুমি

সকলোকে দিয়াচোন বিলাই,

মনৰ দুখ আমাৰ আতৰাই নিব

অদৃশ্য দয়ালু বিধাতাই৷

ঈশ্বৰৰ ওপৰত বিশ্বাস ৰাখি

যদি কৰি যোৱা নিজৰ কাম,

তেহে এদিন সুভাগ্যৰ সুফল

উপভোগ কৰিবলৈ পাম৷

বিশ্বাস কৰি যদি তুমি

নকৰা কাম একোকে

তেন্তে একো লাভ নাই

কাৰ্যৰ দ্বাৰাহে বিশ্বাস প্ৰকাশ পায়৷

ঈশ্বৰে আমাৰ সকলোৰে মংগল কৰক

সেউজী পৃথিৱীখন যেন

তেওঁ শান্তিৰে সজাই তোলক৷

ঈশ্বৰক পুৱা গধূলি সদায়

আহা আমি প্ৰাৰ্থনা কৰো,

তেওঁৰ আৰ্শীবাদ আমি সকলোৱে

শান্তিৰে বুকুু পাতি ধৰো৷

মিলিজুলি

কেতিয়াবা কোনোবাই দেখে জানো নিজৰ দোষ,

দোষৰ কথা কলে এপাচি যেন কৰে মুখ৷

হে প্ৰভু,মোৰ ভুল দেখুৱাই দি

শুধৰাই দিবা

মোৰ মনত থাকিব সদায়

দেশমাতৃৰ সকলো কথা৷

নিজেই নিজক সদায় সকলোৰে আগত

বৰ ভাল বুলি কওঁ,

নিজৰ যশ নিজেই মিছাতে কৈ

পাপৰ ভাৰ গোটাই লওঁ৷

লোকৰ চৰিত্ৰ সদায় আমি

বাৰে বাৰে বেয়া দেখো

ভগৱানৰ নাম এৰি কিয়

লোকৰ দোষৰ আলোচনা কৰো!

নিজে বাৰে বাৰে দোষ কৰিলেও

সেইয়া একোৱেই যে নহয়,

নিজৰ ভুল লুকুৱাই ৰাখো

কোনেনো স্বীকাৰ কৰি কয়?

নিজৰ মনত সদায় নিজে ভাল

কৰো বাৰে বাৰে অহংকাৰ,

ভগৱানৰ নাম এৰি লোকৰ চৰ্চা কৰি

মুক্তি বাৰু আছেনে কাৰোবাৰ?

লোকে ভুলটো দেখুৱাই দিলে যাতে

আমি সকলোৱে শুদ্ধ কৰিব লাগে

ডাঙৰ সৰু সকলোকে 

সমান চকুৰে চাব লাগে৷

সকলোৰে এক আত্মা

একেখন পৃথিৱীতে বসবাস কৰে

বহুত নিৰাপদ হব

আমি সকলো মিলিজুলি থাকিলে!

লোকৰ চৰ্চা এৰি

নিজে আমি ভাল হওঁ আহা

পাহৰি যাওঁ দুখ যাতনা,

সকলোৱে মিলিজুলি শান্তিৰে বসবাস কৰি

সকলোৰে দীৰ্ঘায়ু কৰিছো কামনা৷

ভাৰতৰ ৰাষ্ট্ৰপতি সকলৰ নাম

১/ড° ৰাজেন্দ্ৰ প্ৰসাদ ( কাৰ্যকাল ২৬ জানুৱাৰী  পৰাা ১৩ মে ১৯৬২ লৈকে)

২/ড° সৰ্বপল্লী ৰাধাকৃষ্ণন ( কাৰ্যকাল ১৩ মে ১৯৬২   ৰ পৰা ১৩ মে ১৯৬৭ লৈকে)

৩/ড° জাকিৰ হুছেইন ( কাৰ্যকাল ১৩ মে ১৯৬৭ ৰ পৰা  ৩ মে১৯৬৯ লৈকে)

*বৰাহগিৰি ভেংকটগিৰি ( Acting কাৰ্যকাল ৩ মে ১৯৬৯ ৰ  পৰা ২০ জুলাই )

*জাষ্টিছ মহম্মদ হিদয়াটুল্লাহ ( Acting কাৰ্যকাল ২০ জুলাই  ১৯৬৯ ৰ পৰাা ২৪ 

আগষ্ট ১৯৬৯ লৈকে)

৪/বৰাহগিৰি ভেংকটগিৰি ( কাৰ্যকাল ২৪ আগষ্ট ১৯৬৯ ৰ পৰা ২৪ আগষ্ট ১৯৭৪ লৈকে)

৫/ফখৰুদ্দিন আলি আহমেদ ( কাৰ্যকাল ২৪ আগষ্ট ১৯৭৪ ৰ পৰা ১১ ফেব্ৰুৱাৰী  ১৯৭৭ লৈকে)

*বি.টি. জাট্টি (  Acting কাৰ্যকাল ১১ ফেব্ৰুৱাৰী ১৯৭৭ ৰ পৰা ১৫  জুুুলাই ১৯৭৭ লৈকে)

৬/নীলম সঞ্জীৱ ৰেদ্দী ( কাৰ্যকাল ২৫ জুলাই  ১৯৭৭ ৰ পৰা ২৫ জুুুুলাই ১৯৮২ লৈকে)

৭/গিয়ানী জৈল সিংহ ( কাৰ্যকাল ২৫ জুুুুলাই ১৯৮২ ৰ পৰা  ২৫ জুলাই   ৷ ১৯৮৭ লৈকে)

৮/আৰ. ভেংকটৰমন (কাৰ্যকাল ২৫ জুলাই ১৯৮৭ ৰ পৰা ১৯৯২ লৈকে)

৯/ড° শংকৰ দয়াল শৰ্মা ( কাৰ্যকাল ২৫ জুলাই ১৯৯২ ৰ পৰা ২৫ জুলাই ১৯৯৭ লৈকে)

১০/কে.আৰ. নাৰায়নন ( কাৰ্যকাল ২৫ জুলাই ১৯৯৭ ৰ পৰা ২৫। জুুুলাই ২০০২ লৈকে)

১১/ড° এ.পি.জে. আব্দুল কালাম ( কাৰ্যকাল ২৫ জুলাই ২০০২ ৰ পৰা ২৫ জুুুলাই ২০০৭ লৈকে)

১২/প্ৰতিভা পাটিল ( কাৰ্যকাল ২৫ জুলাই ২০০৭ ৰ পৰা ২৫ জুুুলাই ২০১২ লৈকে)

১৩/প্ৰণৱ মূখাৰ্জী ( কাৰ্যকাল ২৫ জুলাই ২০১২  ৰ  পৰা ২৫ জুলাই ২০১৭ লৈকে)

১৪/ৰাম নাথ কোবিন্দ ( কাৰ্যকাল ২৫ জুলাই ২০১৭ ৰ  পৰা

ভাৰতবৰ্ষৰ প্ৰধানমন্ত্ৰী সকলৰ নাম

১/জৱাহৰলাল নেহৰু ( কাৰ্যকাল১৫ আগষ্ট ১৯৪৭ ৰ পৰা ২৭ মে ১৯৬৪ লৈকে)

* গুলজাৰী লাল নন্দ (কাৰ্যকাল Acting ২৭ মে ১৯৬৪ ৰ পৰা ৯ জুন ১৯৬৪ লৈকে)

২/লাল বাহাদুৰ শাস্ত্ৰী ( কাৰ্যকাল ৯ জুন ১৯৬৪ ৰ পৰা ১১ জানুৱাৰী ১৯৬৬ লৈকে)

* গুলজাৰী লাল নন্দ (কাৰ্যকাল Acting ১১ জানুৱাৰী ৰ পৰা ২৪ জানুৱাৰীৰ পৰা ১৯৬৬ লৈকে)

৩/ইন্দিৰা গান্ধী (কাৰ্যকাল ২৪ জানুৱাৰী ১৯৬৬ ৰ পৰা ২৪ মাৰ্চ ১৯৭৭ লৈকে)

৪/মোৰাৰজী দেশাই ( কাৰ্যকাল ২৪ মাৰ্চ ১৯৭৭ ৰ পৰা ২৮ জুলাই ১৯৭৯ লৈকে)

৫/চৰন সিংহ ( কাৰ্যকাল২৮ জুলাই ১৯৭৯ ৰ পৰা ১৪ জানুৱাৰী ১৯৮০ লৈকে)

৬/ইন্দিৰা গান্ধী ( কাৰ্যকাল ১৪ জানুৱাৰী ১৯৮০ ৰ পৰা ৩১ অক্টোবৰ ১৯৮৪ লৈকে)

৭/ৰাজীৱ গান্ধী ( কাৰ্যকাল ৩১ অক্টোবৰ ১৯৮৪ ৰ পৰা ১ ডিচেম্বৰ ১৯৮৯ লৈকে)

৮/বিশ্বনাথ প্ৰতাপ সিংহ ( কাৰ্যকাল ২ ডিচেম্বৰ  ১৯৮৯ ৰ পৰা ১০ নৱেম্বৰ ১৯৯০ লৈকে)

৯/চন্দ্ৰচেখৰ (কাৰ্যকাল  ১০ নৱেম্বৰ ১৯৯০ ৰ পৰা ২১ জুন ১৯৯১ লৈকে)

১০/পি.ভি.নৰসিংহ ৰাও ( কাৰ্যকাল ২১ জুন ১৯৯১ ৰ পৰা ১৬ মে ১৯৯৬ লৈকে)

১১/অটল বিহাৰী বাজপেয়ী ( কাৰ্যকাল  ১৬ মে ১৯৯৬ ৰ পৰা ১ জুন ১৯৯৬ লৈকে)

১২/এইছ.ডি.দেৱ গৌড়া ( কাৰ্যকাল১ জুন ১৯৯৬ ৰ পৰা ২১ এপ্ৰিল ১৯৯৭ লৈকে)

১৩/আই. কে. গুজৰাল ( কাৰ্যকাল২১ এপ্ৰিল ১৯৯৭ ৰ পৰা ১৮ মাৰ্চ ১৯৯৮ লৈকে)

১৪/অটল বিহাৰী বাজপেয়ী ( কাৰ্যকাল ১৯ মাৰ্চ ১৯৯৮ ৰ পৰা  ২২ মাৰ্চ ২০০৪ লৈকে)

১৫/ড° মনমোহন সিংহ ( কাৰ্যকাল ২২মে ২০০৪ ৰ পৰা ২৬ ম ২০১৪ লৈকে)

১৬/ নৰেন্দ্ৰ মোডী ( কাৰ্যকাল ২৬ মে ২০১৪ ৰ পৰা ---

ৰূপকোঁৱৰ হব নোৱাৰাৰ দুখ

আই,কেতিয়াবা বৰ বেজাৰ লাগে

মানুহৰ কথাবোৰে মনটো ভাঙে

কিয়,কিয় বাৰু মানুহবোৰেে মোক

আপচু মুৰীয়া বুলি হাঁহে৷

নকৰিবি দুখ সোন 

যিয়েই যি কয় কওক

নিজৰ কামতে মন দে

জীৱনত উন্নতি হওক৷

কিয় আই মানুহবোৰে 

চেহেৰা চাই মুখখন কোচাই

কিছুমানৰ কথাই জাননে আই

শৰে বিন্ধাদি বিন্ধে৷

যাৰ কাম নাই

সিহঁতে আনৰ কথাত সময় কৰে নষ্ট

আনৰ কথা শুনি তই

নিজকে নিদিবি কষ্ট৷

জাননে আই মানুহে বৰ

চকু,নাক,চুলি,গাৰ ৰং চাই

ধুনীয়া নোহোৱা মানুহবোৰৰ

একোটা জানো মন নাই৷

ৰূপে কি কৰে গুনে সংসাৰ তৰে

জ্ঞানীলোকে কয়

যাৰে তাৰে কথা শুনি থাকিলে

জীৱনত আগুৱাই যাব নোৱাৰিবি তই৷

জাননে আই মই একো নুবুজো

মোৰ ৰূপকোঁৱৰ হব মন যায়

ধুনীয়া হলেই জানো

একো নকৰিলে হয় আই?

ৰূপকোঁৱৰ হব নালাগে সোন

ভগৱানে যিটো দিছে সেইটোৱে হব

এদিন সকলোৰে দেহা 

মাটিত তলতে পোত যাব৷

জাননে আই চুলিক লৈ ধেমালি

গাৰ বৰণক লৈ ধেমালি কৰে

ৰূপকোঁৱৰ হব নোৱাৰাৰ দুখত মোৰ

টপটপ চকুলো সৰে৷

ধুনীয়াবোৰ ক্ষন্তেকীয়া

গুনবোৰ কিন্তু মৃত্যুৰ পাছতো থাকি যায়

মহান মনিষীৰ কথাবোৰচোন

কিতাপতে পায়৷

জাননে আই মানুহবোৰে

চাপৰ-ওখ,কলা-বগা সকলো বাচ বিচাৰ কৰে

এই কণা,অন্ধ,বোবা মানুহবোৰক লৈও

ৰগৰ কৰি হাঁহিব ধৰে৷

ভগৱানে সকলোকে ৰূপকোঁৱৰ কৰিব নোৱাৰে

সকলোকে দিয়ে কিবা এটা গুণ,

যাৰে তাৰে কথা শুনি

মন বেয়া নকৰিবি মোৰ সোন৷

আনৰ কথাত আৰু আজিৰ পৰা

লাগি নাথাকো মই

কৰ্ম কৰি যাম নিজৰ

বিফলতাবোৰ কৰিম জয়৷

ৰূপৰ কথা বাদ দি

গুনতে দে তই মন

তেহে পাবি সকলোবোৰ

মান-যশ- ধন৷

যিয়ে যি কয় কৈ থাকক

কামেৰে দিম পৰিচয়

ৰূপকোঁৱৰ হব নোৱাৰা বাবে

আজি দুখী নহয় মই৷

এলেহুৱা

পৃথিৱীৰ বুকুত বহি

মনত অসংখ্য সপোন ৰচি

নকৰিলে হব জানো কিবা কাম,

সকলো কৰিব লাগিব

তেতিয়াহে পোৱা যাব

যশ মান সন্মান৷

এলেহুৱা জীৱনত বাৰু কোনোবাই

কিবা জানো উন্নতি কৰিব পাৰে,

নিজৰ এলেহুৱা জীৱনটো

যেনেতেনে কটাব ধৰে৷

তেনেদৰে থাকি নোপোৱা একো তুমি

হোৱাচোন এজন কৰ্মী

কৰি যোৱা নিজৰ কাম,

নিজৰো উন্নতি, দেশৰো উন্নতি

পোৱা হয় নিজ কৰ্মৰ ফল

মাটিত পেলাব লাগিব ঘাম৷

কৰ্মময় জীৱন,ব্যস্তময় সময়ত

অনুভৱ কৰিব নোৱাৰি দুখৰ,

সদায়েই পোৱা হয় কৰ্মফল 

হ’ব উন্নতি জীৱনৰ৷

এলেহুৱা নহৈ হওঁ আহা কৰ্মী

কৰি যাওঁ সকলোৱে দেশসেৱা,

এলেহুৱাক কোনেও ভাল নাপায়

সি হৈ থাকে জীৱন্ত অৱস্থাতে মৰা৷

তুমি পাৰিবা জানো?

তুমি পাৰিবানে কোৱা

সাতুঁৰিব সাগৰৰ বিশাল বুকুত

উৰিব পাৰিবানে তুমি

এই সুবিশাল আকাশত?

লেখিব পাৰিবানে তুমি

আকাশত থকা ত’ৰাৰ সংখ্যা

খেলিব পাৰিবা জানো

জোন বেলি ত’ৰাৰ সৈতে?

আগ্নেয়গিৰিৰ বুকুত বহি

তপস্যা কৰিব পাৰিবানে

পাৰিবানে তুমি উদ্ধাৰ কৰিব

বাৰমুডাৰ গোপন ৰহস্য?

ধুমকেতুৰ নেজত ধৰি যাব পাৰিবানে

এই সুবিশাল পৃথিৱী গোটেইখন

খোজকাঢ়ি চলাথ কৰিব?

অগ্নিৰ বুকুত শুই

সাগৰ,মহাসাগৰ সিঁচি

আহিব পাৰিবানে হৈ

তুমি বিশ্ববিজয়ী?

হ’ব পাৰিবা জানো 

গোটেই পৃথিৱীৰ অধীশ্বৰ

অমৰ হৈ জীয়াই থাকিবানে তুমি?

পাৰিবানে যাবলৈ সূৰ্য্যৰ বুকুলৈ

দিনক পাৰিবা জানো ৰাতি কৰিব

কোৱা তুমি সকলো পাৰিবানে

দিয়া চোন মোক তোমাৰ উত্তৰ?