কল্পনাৰ ৰাজত্ব

মনত ভাবি থাকো বাৰে বাৰে

নানা তৰহৰ নানা মধুৰ কথা

বাস্তৱত কেতিয়াবা বাৰু কিয় হৈ নুঠে

লাগি যায় ডাঙৰ মহালেঠা৷

মনৰ মাজত বোলি কেৱল

কল্পনাই ৰাজত্ব কৰে

কল্পনাৰ কাৰেং নানান ডাঙৰ অট্টালিকা সাজি

ভৱিষ্যতৰ ৰঙীন সপোন দেখে৷

নানা ৰঙীন সপোন মনৰ মাজত

কেতিয়াবা চুৰমাৰ হৈ যায়

ভৱিষ্যতৰ কথা নাজানে কোনেও 

অতীতে মিছিকি হাঁহি ঘুৰি চায়৷

ইমান যে মধুৰ লাগে নানা কথা ভাবি

বৰ্ণনা কৰিবলৈ কোনো ভাষা নাই

বাস্তৱত যদি সকলো হৈ উঠিলহেঁতেন

কিন্তু হৈ যে নুঠে সকলোবোৰ

কোনে জানে বিপদ কোন কালে মিলি যায়৷

সময়ৰ কাম যদি সময়ত কৰা যায়

তেতিয়া মনে বিচৰাটো পোৱা যায়

পাছলৈ নথবা কোনো কাম পেলাই

অশেষ চেষ্টা কৰা

কিজানি তুমি সুফল পাবাই৷