আকৌ তোমাক লগ পাম কেতিয়া
তুমি আহিবানে ইয়ালৈ সদায়?
তুমি যাবা নেকি দূৰলৈ,বহুত দূৰলৈ
ছিংগাপুৰ,হংকং নাইবা ছিডনী,মেলবৰ্ণলৈ?
তুমি উৰি উৰি আহিবা
পৰিবা নাচি থকা ফুলৰ পাহিত
সঁচাকৈ আহিবানে কোৱা?
বিচ্ছেদৰ সাক্ষী যদি চকুলো হব পাৰে
তেন্তে মিলনৰ সাক্ষী হাঁহি
সেউজীয়া গছপাত সদায় সেউজ হৈ নাথাকে৷
মৌ চুহিবলৈ সদায় পখিলা,ভোমোৰা
ডালে ডালে উৰে
শদিয়া ধুবুৰী সকলো ঘুৰিলো
তোমাক বিচাৰি পালো মনে মনে!
লক্ষীমপুৰ জানাই পানীৰে পূৰ্ণ
ডিব্ৰুগড় চাহপাতেৰে সেউজীয়া
টিলিঙা মন্দিৰ টিলিঙাৰে পূৰ্ণ
সপোন ভাঙি কিয় হয় চূৰ্ণ-বিচুৰ্ণ!
আমাৰ তেজপুৰ পুৰাণ প্ৰসিদ্ধ
তোমাক লগ পাম বুলি মই দৃঢ়প্ৰতিজ্ঞ
চিনাকি হৈ ভাল লাগিল তোমাৰ লগত
আকৌ তোমাক লগ পাম কেতিয়া?
No comments:
Post a Comment