এতিয়াও মই তোমাক ভালপাই আছো
আৰু আজীৱন পাই থাকিম !
যি আঁকিলো তোমাৰ ছবি
কেনেকৈ হিয়াৰ পৰা মোহাৰিম
তুমি নিষ্ঠুৰ,শিলাময় অন্তৰৰ বুলি
মইতো তেনে হ’ব নোৱাৰো
তোমাৰ প্ৰতি ভালপোৱাক লৈ মই
আজীৱন কটাব বিচাৰো ৷
তুমি আজি আনৰ হ’লাগৈ মোৰপৰা আতৰি
ঠিক ধন্যবাদ তোমাক !
মোৰ সুখৰ বাবেইতো তোমাক মই
আজীৱন দুখ দিব নোৱাৰো
মোৰ বাৰু আছেনো কি ?
সুখত কটাব পাৰিবা তেওঁৰ লগত
তুমি ঘুৰিবা কাৰত
তেতিয়া মই ঘূৰিম কেনেকৈ জানানে ?
তোমাৰ প্ৰতি থকা মৰমবোৰ
টোপোলা বান্ধি কান্ধত লৈ
ফটাছিটা সাজেৰে আলিয়ে গলিয়ে
কোনে বুজিব বাৰু মোৰ হিয়াৰ বেদনা !
হয়তো কোনোবাই জ্বলা জুইত ঢালিব ঘিউ
বুজোতা কোনো নোলাব ৷
আলিত দেখি কাহানিবা মাতিব খুজিলে
ভিক্ষাৰী বুলি কিবা এটা দি
তুমি যাবাগৈ আতৰি
তুমিতো গৈছা অতীতক পাহৰি
মোৰ কথা সেইদিনা মনত নাথাকিব
মোৰ দৰে এটা পগলা প্ৰেমিকৰ কথা ৷
কেতিয়াবা মাতিলেও তুমি চাগৈ
পগলা বুলি নামাতিবা
কেৰাহিকৈ হলেও এবাৰ ঘূৰি নাচাবা !
এতিয়া মাজৰাতি গাৰুটো সাৱটি উচুপি কান্দো
তপত চকুলো নিৰৱে টুকো৷
যিদিনা হ’ব তোমাৰ বিয়া
সেইদিনা মই কি কৰিম জানা
ঘৰৰ পৰা ওলাম
ক’ত যাম থিৰাং নোহোৱা
যাত্ৰা কৰিম তোমাৰ স্মৃতিক বুকুত বান্ধি লৈ
মই যাত্ৰা কৰিম মৃত্যুৰ মুখলৈ.........
No comments:
Post a Comment